"Η κιθάρα που μιλούσε" είναι μια μικρή - ασήμαντη ιστορία που μπορεί να πλαισιώσει μια κιθαριστική μαθητική συναυλία και να αποκτήσει ένα διαφορετικό χρώμα από τα "συνηθισμένα". Οι μαθητές - εκτελεστές των κιθαριστικών κομματιών μπορούν να κάθονται σε ημικύκλιο, ενώ μπροστά τους μπορούν να εμφανίζονται, ανάλογα με τις ανάγκες της παράστασης, άλλοι τέσσερις μαθητές (οι δύο θα είναι αφηγητές, και οι άλλοι δύο θα είναι ο παππούς Ιγκόρ και ο εγγονός Ιγκόρ).
Αν υπάρχει δυνατότητα προβολής powerpoint σε προτζέκτορα στην παράστασή τους, μπορεί ο εκπαιδευτικός τον προηγούμενο καιρό να ζητήσει από τους μαθητές του να ζωγραφίσουν τα προτεινόμενα σκίτσα του παραμυθιού, τα οποία σκίτσα στη συνέχεια ο εκπαιδευτικός μπορεί να τα εισάγει σε ένα powerpoint που θα προβληθεί στην παράσταση.
Αν υπάρχει δυνατότητα προβολής powerpoint σε προτζέκτορα στην παράστασή τους, μπορεί ο εκπαιδευτικός τον προηγούμενο καιρό να ζητήσει από τους μαθητές του να ζωγραφίσουν τα προτεινόμενα σκίτσα του παραμυθιού, τα οποία σκίτσα στη συνέχεια ο εκπαιδευτικός μπορεί να τα εισάγει σε ένα powerpoint που θα προβληθεί στην παράσταση.
Εισαγωγή: Κιθαριστικό κομμάτι 1
Αφηγητής 1: Τι θα λέγατε αν σήμερα σας αιφνιδιάζαμε κι αντί για ένα παραμύθι, ή μια αποκλειστικά μουσική συναυλία, σας παρουσιάζαμε μια ασυνήθιστη ιστορία;
Αφηγητής 2: Που να έχει και λίγη κιθάρα… (θυμωμένα τα παρευρισκόμενα παιδιά παίζουν όπως θέλουν στην κιθάρα) ε, εντάξει πολύ κιθάρα (Μπράβο! Χειροκροτήματα από όλους), και λίγη ιστορία (μμμ… με δυσανασχέτηση) και προπάντων να συνδυάζει τα ασυνδύαστα (κοιτάνε τα παιδιά παράξενα τους αφηγητές)!
Αφηγητής 1: Για να έχει και αγωνία, σασπένς στα ελληνικά, θα σας μιλήσουμε για ένα δώρο που έκανε κάποτε ο Παππούς Ιγκόρ στον εγγονό του...Ιγκόρ!
Παππούς: Σήμερα Ιγκόρ, θα σου δώσω ένα δώρο που μου έκανε εμένα ο παππούς μου, που του το είχε κάνει δώρο ο παππούς του παππού του παππού μου, που κι εκείνου του το είχε κάνει δώρο ο παππούς του παππού του παππού...
Ιγκόρ: Σταμάτα παππού, κατάλαβα! Πες πριν 200 χρόνια!
Σκίτσο 1: Ο παππούς δίνει σε θήκη κιθάρας το δώρο στον Ιγκόρ.
Παππούς: Ναι, ακριβώς! Αυτός λοιπόν ο παππούς, που έζησε πριν 200 χρόνια, ναυτικός στο επάγγελμα, είχε πάει κάποτε ταξίδι στην Ισπανία. Εκεί για πρώτη φορά άκουσε μια αλλιώτικη μουσική…
Ισπανικό κομμάτι 2
Παππούς: Ήταν τόσο ωραία αυτή η μουσική! Βλέπω άνοιξες κιόλας και το δώρο σου! Αλλά το πιο ωραίο με αυτή τη μουσική ήταν... ότι παιζόταν από ένα μουσικό όργανο…
Σκίτσο 2: Ο Ιγκόρ κρατά την κιθάρα στα χέρια του και τον κοιτά περήφανος ο παππούς.
Ιγκόρ: Σαν αυτό που μου έκανες δώρο εσύ, παππού;
Παππούς: Ναι, ακριβώς! Ολόιδιο με αυτό το μουσικό όργανο που σου δώρισα… που στα ισπανικά το λένε guitarra, στα ιταλικά το λένε chitarra, στα γαλλικά guitare, και στα ελληνικά…
Ιγκόρ: Άσε να μαντέψω… κιθάρα!!!
Παππούς: Ναι, ακριβώς! Πώς το βρήκες; (Γέλια) Μμμ... μπορώ να σου παίξω κι ένα κομμάτι στην κιθάρα, πριν σας αφήσω μόνους "να γνωριστείτε" που λέει ο λόγος…
Σκίτσο 3: Ο παππούς παίζει κιθάρα και ο Ιγκόρ τον κοιτά
Κιθαριστικό κομμάτι 3
Ιγκόρ: Τι τέλειο κομμάτι! Κι άλλο παππού!
Κιθαριστικό κομμάτι 4
Αφηγητής 2: Ο παππούς έπαιξε τα δύο κομμάτια που του άρεσαν πολύ να παίζει όταν ήταν μικρός κι έπειτα άφησε μόνο του τον Ιγκόρ με την κιθάρα του. Η κιθάρα όμως, δεν ήταν μια οποιαδήποτε κιθάρα, ήταν μαγική γιατί εκτός από ήχο της που έκανε μουσική, είχε και έναν ήχο που έμοιαζε με φωνή! Ο Ιγκόρ που τα αντιλαμβανόταν πολύ εύκολα αυτά, χωρίς να φοβηθεί ρώτησε την κιθάρα...
Ιγκόρ: Τώρα που μείναμε οι δυο μας… Θέλω να μου πεις τα πάντα για σένα.
Σκίτσο 4: Ο Ιγκόρ συνομιλεί με την κιθάρα (η κιθάρα έχει μάτια, στόμα, χέρια, πόδια)
Κιθάρα: Καλημέρα! Τι παράξενο… είσαι ο πρώτος μετά τον παππού, του παππού…
Ιγκόρ: Ξέρω, μη συνεχίσεις…
Κιθάρα: …που αντιλήφθηκες ότι έχω φωνή…
Ιγκόρ: Φυσικά και το κατάλαβα, όλα γύρω μας έχουν φωνή… Αρκεί να στήσεις αυτί για να τ’ ακούσεις. Τι, επειδή δε μοιάζουμε;
Κιθάρα: Και ποιος σου είπε ότι δε μοιάζουμε;
Ιγκόρ: Μοιάζουμε;
Κιθάρα: Είμαστε σχεδόν φτυστοί! Ότι έχεις, έχω…
Ιγκόρ: Δηλαδή;
Κιθάρα: Έχω.. κεφάλι όπως εσύ! (Τα παιδιά δείχνουν την κεφαλή της κιθάρας)
Σκίτσο 5: Η κιθάρα δείχνει το κεφάλι της, ο Ιγκόρ πιάνει το κεφάλι του
Κιθάρα: Έχω.. λαιμό όπως εσύ! (Τα παιδιά δείχνουν το μπράτσο της κιθάρας)
Σκίτσο 6: Η κιθάρα δείχνει το μπράτσο της, ο Ιγκόρ πιάνει το λαιμό του
Κιθάρα: Έχω.. κοιλιά όπως εσύ! (Τα παιδιά δείχνουν το καπάκι της κιθάρας)
Σκίτσο 7: Η κιθάρα δείχνει το καπάκι της, ο Ιγκόρ πιάνει την κοιλιά του
Κιθάρα: Και φυσικά.. πλάτη όπως εσύ! (Τα παιδιά δείχνουν την πλάτη της κιθάρας)
Σκίτσο 8: Η κιθάρα γυρίζει την πλάτη της, και ο Ιγκόρ κάνει το ίδιο.
Κιθάρα: Και βέβαια για να μπορώ να μιλώ και να τραγουδώ, χρησιμοποιώ ότι κι εσύ… τις χορδές μου!
Ιγκόρ: Αν κι έχω μείνει άφωνος με όλα αυτά, θα προσπαθήσω να μιλήσω... Ε... Ξέρω ότι εγώ έχω δύο φωνητικές χορδές μέσα στο λαιμό και με αυτές μπορώ να μιλώ και να τραγουδώ! Δύο έχεις κι εσύ;;;
Κιθάρα: Ε... Εντάξει... Εγώ έχω λίγες παραπάνω… Έχω έξι χορδές! Άλλες παχιές, άλλες λεπτές, που όλες ξεκινούν από το κεφάλι μου και καταλήγουν στην κοιλιά μου! Και για να μην τις μπερδεύω τους έχω δώσει κι από ένα όνομα.
Ιγκόρ: Έχουν όλες το ίδιο όνομα, όπως ο παππούς σε εγγονό; Εμένα π.χ. εμέναμε λένε Ιγκόρ, και τον παππού μου Ιγκόρ, και τον παππού του παππού μου Ιγκόρ…
Σκίτσο 9: Η κιθάρα δείχνει τις έξι χορδές της.
Κιθάρα: Όχι! Έλεος με αυτή τη γενιά! Άλλα ονόματα δεν είχαν να βγάλουν! Τέλος πάντων.. Εδώ διαφέρουμε λίγο στα ονόματα, ή περίπου… Άκουσε με προσοχή: Δύο χορδές μου έχουν το ίδιο όνομα: η πιο παχιά με την πιο λεπτή, που λέγονται Μι! (παίζουν όλα τα παιδιά την "παχιά" Μι και μετά παίζουν τη "λεπτή" Μι). Οι άλλες όμως οι ενδιάμεσες έχουν δικά τους ονόματα... Αυτή είναι η Λα (παίζουν όλα τα παιδιά τη Λα), έπειτα ακολουθεί η Ρε (παίζουν όλα τα παιδιά τη Ρε), μετά η Σολ (παίζουν όλα τα παιδιά τη Σολ) και μετά η Σι (παίζουν όλα τα παιδιά τη Σι).
Ιγκόρ: Ουφ, μπερδεύτηκα! Δε μου τις λες με τη σειρά όλες μαζί;
Κιθάρα: Μία, μία απ’ την λεπτή… είναι ΜΙ, ΣΙ, ΣΟΛ, ΡΕ, ΛΑ, ΜΙ
(παίζουν οι μαθητές και τραγουδούν "«ξεκινώ απ’ την λεπτή» μι, σι, σολ… ρε, λα μι" δύο φορές).
(παίζουν οι μαθητές και τραγουδούν "«ξεκινώ απ’ την λεπτή» μι, σι, σολ… ρε, λα μι" δύο φορές).
Ιγκόρ: Μπορείς να ξεκινήσεις κι απ’ την χοντρή τώρα;
Κιθάρα: Μία, μία απ’ την χοντρή… είναι ΜΙ, ΛΑ, ΡΕ, ΣΟΛ, ΣΙ, ΜΙ (παίζουν οι μαθητές και τραγουδούν "«ξεκινώ απ’ τη χοντρή» μι, λα, ρε… σολ, σι, μι" δύο φορές).
Ιγκόρ: Μπερδεμένες τι ήχο κάνουν;
Κιθάρα: Άκου...
Κιθαριστικό κομμάτι 5... με ανοιχτές χορδές
Ιγκόρ: Τι ωραία μουσική! Μπορούν να ξαναμπερδευτούν;
Κιθάρα: Το πιο εύκολο!
Κιθαριστικό κομμάτι 6... με ανοιχτές χορδές
Ιγκόρ: Μπράβο! Πολύ ωραίο κι αυτό… Όμως, τώρα θα σου πω κάτι που ίσως σε στεναχωρήσω… Νομίζω είσαι το πιο φτωχό μουσικό όργανο… έχεις μόνον 6 χορδές, άρα μόνον 6 ήχους..
Κιθάρα: Χμ.. Δε με στεναχωρείς καθόλου, γιατί θα σου δείξω ότι δεν είμαι καθόλου φτωχό σε ήχους. Δες τι μπορώ να κάνω με μόνο μια χορδή… αρκεί να χρησιμοποιήσω αυτό το δαχτυλάκι! (δείχνουν όλα τα παιδιά το δείκτη τους) και μέτρα πόσους διαφορετικούς ήχους ακούς. (παίζουν τα παιδιά ένα – ένα τάστο στην πιο λεπτή χορδή και μετά glissando).
Σκίτσο 10: Η κιθάρα δείχνει το δείκτη.
Ιγκόρ: Απίστευτο! Τόσοι πολλοί ήχοι από τα πλήκτρα της κιθάρας;
Κιθάρα: Πλήκτρα;… καμία σχέση με το πιάνο! Τα χωρίσματα που είναι κάτω από τις χορδές μου λέγονται τάστα. Πλήκτρα έχει το πιάνο, τάστα η κιθάρα! Χωρίς να θέλω να σε κουράσω.. χρησιμοποιώ και τα τέσσερα δαχτυλάκια μου και αν τα χρησιμοποιήσω και αυτά...
Ιγκόρ: Μισό, μισό... Ξέχασα να σου πω κάτι… Τόση ώρα που σε κοιτάζω κάτι μου θύμιζες, κάτι μου θύμιζες, αλλά δε μου ερχόταν στο μυαλό! Και μόλις τώρα κατάλαβα τι μου θυμίζεις… Μοιάζεις…
Κιθάρα: Ελπίζω όχι με τον παππού Ιγκόρ…
Ιγκόρ: Όχι, καλέ… Είσαι πολύ πιο όμορφη… Μοιάζεις με «Οκτώ».
Κιθάρα: Με «Οκτώ;», όχι με άνθρωπο;
Σκίτσο 11: Η κιθάρα θλιμμένη σκέφτεται το οκτώ.
Κιθαριστικό κομμάτι λυπητερό 7
Ιγκόρ: Έλα, δεν στο είπα για να στεναχωρηθείς… και να τραγουδήσεις κάτι λυπηρό. Απλώς μου το θυμίζεις το «Οκτώ»… Και ξέρεις κάτι, είσαι πολύ πιο όμορφη από ένα «Οκτώ» γιατί έχεις και ΗΧΟ! Μπορείς και να μιλάς, μπορείς και να κάνεις μουσική! (Καμιά φορά και θόρυβο... αλλά δεν είναι της παρούσης). Ένα «οκτώ» σκέτο τίποτα δεν μπορεί να κάνει από αυτά… Θες να μου τραγουδήσεις τώρα κάτι χαρούμενο;
Κιθάρα: Θα προσπαθήσω…
Σκίτσο 12: Η κιθάρα θλιμμένη σκέφτεται το οκτώ.
Κιθαριστικό κομμάτι χαρούμενο 8
Ιγκόρ: Κι άλλο χαρούμενο κομμάτι! Τέλειο, τέλειο!!!
Κιθαριστικό κομμάτι χαρούμενο 9
Αφηγητής: Ξαφνικά όμως, ακούστηκε κάποιος να χτυπά την πόρτα του δωματίου του Ιγκόρ. (χτυπάνε τα παιδιά το καπάκι της κιθάρας τρεις φορές).
Ιγκόρ: Εμπρός; Έλα παππού! Εσύ είσαι;
Παππούς: Κοίτα τι βρήκα, Ιγκόρ! Το αγαπημένο κομμάτι του παππού, του…
Ιγκόρ: Όχι, παππού, σε παρακαλώ, όχι πάλι τα ίδια με το γενεαλογικό μας δέντρο… Σε παρακαλώ…
Παππούς: Αστειεύομαι… Άλλο θέλω να σου πω... Σου έφερα το δικό μου αγαπημένο κομμάτι στην κιθάρα να το μάθουμε μαζί… «Ήταν ένας κιθαρίστας» (τραγουδιστά).
Σκίτσο 13: Ο παππούς και ο Ιγκόρ παίζουν με τις κιθάρες και τραγουδούν.
Κιθαριστικό κομμάτι 10 με τραγούδι μαζί «Ήταν ένας κιθαρίστας»
Κείμενο: Γκέλυ Μητρογιάννη
